Пасля працы гаспадыня дома падзялілася з хлопцамі неацэннымі ўспамінамі. З яе вуснаў ажылі гісторыі пра мужнасць яе дзеда, пра нялёгкую барацьбу бацькоў, пра страты і вялікую Перамогу.
Гэтая сустрэча стала для валанцёраў не проста дапамогай, а сапраўдным урокам патрыятызму і глыбокай павагі да тых, хто абараніў наша мірнае неба. Дзмітрый Марозаў – адзін з тых нашых землякоў, дзякуючы якім мы жывем пад мірным небам і асабліва цэнім яго”.
Памяць аб героях жыве ў кожным слове, у кожным успаміне, і наша задача - перадаваць яе далей.